Laat mij maar lekker spelen!
fotografie ©
Hélène Wiesenhaan

Laat mij maar lekker spelen!

My Happy Writings
My Happy Writings

29

Dec

21

999

min. leestijd
Al sinds haar 7e schittert de Zandvoortse Richelle Plantinga (22) op tv, in commercials en op het witte doek. Acteren is haar lust en haar leven en ze kan zich geen ander beroep voorstellen. Van ‘Les Miserables’ tot een Unox-reclame, van ‘White Star’ en ‘Flikken Rotterdam en Maastricht’ tot aan een tandpasta­commercial en ‘Adem in, adem uit’: Richelle rocks!

‘Eigenlijk heb ik nooit iets anders gewild dan acteren’, zegt Richelle overtuigend, zittend op de bank met een kop thee, bij haar moeder in Zandvoort. ‘Vanaf dat ik klein was ging ik al kijken naar de toneel­voorstellingen van mijn oma. Zij speelde bij ‘De Wurf’, een Zandvoorts amateur­­toneel­­gezelschap. Ook mijn oudste zus stond daar op de planken. Daar is voor mij de liefde voor het vak ontstaan, ik was er in ieder geval meteen door gegrepen. Toen ik 7 was, deed ik auditie voor de televisie­serie van Speijk en werd aange­nomen. Een vliegende start, want zo’n serie opent deuren. Er zijn gewoon niet zoveel jonge kinderen die het kunnen; omgaan met zaken als einde­loos wachten op een set en teksten leren. En ik viel op; ik was klein van stuk en had hazen­­tanden, waardoor ik vaak gevraagd werd. Ik ben ontzettend blij dat het zo gegaan is, als ik nu zou moeten beginnen zou ik niet weten waar.’

Meer dan beroemd zijn

‘Eerlijk gezegd denk ik niet dat heel veel mensen in mijn omgeving of in Zandvoort weten wat ik doe. Ik ben niet zo goed in zelf­promotie ben ik bang, ik ben vrij rustig en bescheiden. Voor mij is het acteren zelf het aller­­belangrijkst. Alles om mij heen verdwijnt als ik speel, ik zit in een flow die ik niet kan uitleggen. Problemen of issues die in mijn dagelijks leven spelen verdwijnen als sneeuw voor de zon, ik ben helemaal in mijn eigen wereld. Hoe mooi is dat, als je dat met werken kunt bereiken, denk ik vaak. Dat het wel degelijk opvalt wat ik doe merkte ik pas na het uitkomen van de film White Star. Naar deze film, waarin ik een jonge Britt Dekker speel, gingen blijkbaar veel jonge meisjes die van paarden hielden. Werd ik ineens herkend en om een foto met een hand­­tekening gevraagd. Ik hád niet eens een hand­­tekening, haha!’

Ik kom uit een gezin met sterke, mondige vrouwen die tegen een stootje kunnen.

Eindelijk aangenomen

‘Na drie keer aan­melden en twee afwijzingen ben ik dit jaar eindelijk aangenomen op de Toneelschool in Amsterdam. Eén van de 20 ‘lucky ones’ van de duizend aanmeldingen per jaar. Bizar blij ben ik daarmee. Het betekent wel 5 dagen in de week op en neer naar Amsterdam, lange dagen maken en weinig vrije tijd. Dat maakt niet uit, want ik leer zo veel! Voor mij is het fantastisch om al mijn praktijkervaring te toetsen aan de theorie. Dat is natuurlijk anders dan bij de meeste mensen, maar bang om iets af te leren ben ik niet.

Ik zuig alles op als een spons en krijg dagelijks waarde­­volle inzichten. Wat heel fijn is, is dat je op je bek kunt gaan tijdens de lessen, iets wat op de set natuurlijk nooit kan. Dat geeft me nog meer vertrouwen in het spelen, merk ik. Ook voel ik dat ik mijn horizon enorm aan het verbreden ben doordat ik in contact kom met verschillende disciplines en vormen van mijn vak. Zo zag ik laatst ‘Benedetta’ van Paul Verhoeven en bezocht ik een theaterstuk met mijn klas. Daardoor ga ik ook anders denken over mijn toekomst als actrice. Hoewel ik nu nog veel te verlegen ben en het te kwetsbaar zou vinden om te doen, is een stille droom wel om een cabaret-achtig programma met liedjes in het theater te doen.’

Een breed pallet

‘De rollen waar ik momenteel voor word gecast zijn vaak van hetzelfde type; ‘de vriendin van’ of ‘de dochter van’. Alleen in ‘Zomer in Zeeland’ speelde ik een gothic, verder zijn ze vrij braaf. Het lijkt me echt geweldig om eens een drugs­­verslaafde te spelen, of een heel slecht iemand. Lekker rauw. Zo’n personage als Jelka van Houten nu speelt in ‘Adem in, adem uit’ lijkt me bij­voorbeeld echt geweldig. Ik werk er hard aan om mijn pallet uit te breiden en ik hoop ook echt dat ik de kans krijg om te bewijzen dat ik iets anders kan. Ik heb niet echt voor­beelden in mijn vak, maar vind actrices als Rifka Lodeizen, Carice en Jelka van Houten en Scarlett Johanson wel inspirerend. Hoe zij telkens weer kunnen transformeren en diverse kanten van zichzelf kunnen laten zien, daar heb ik bewondering voor.’

Het meisje uit het dorp halen

‘In een dorp als Zandvoort heeft iedereen een mening over iedereen. Dat is denk ik in elk dorp wel zo, iedereen kent elkaar of denkt elkaar te kennen. Ik heb daar wel eens moeite mee, probeer me er zoveel mogelijk voor af te sluiten en mijn eigen ding te doen. De afwisseling met mijn leven hier en in Amsterdam is ook wel weer verfrissend, je neemt van beide ‘werelden’ toch altijd iets mee. Ik merk dat ik, bijvoor­beeld door de variëteit aan mensen in mijn klas, niet snel meer van iets of iemand sta te kijken. Dat vind ik prettig. Over het algemeen zijn meiden uit het dorp sneller toe aan huisje-boompje-beestje. Daar ben ik totaal nog niet mee bezig, ik wil echt nog veel te veel ontdekken voor ik daar aan toe ben! Of ik ooit een ‘tegel’ in de Kerkstraat (in Zandvoort-centrum ligt een walk of fame met tegels van bekende dorps­­genoten als Alain Clark, Jan Lammers, Leo Horn en Frans Molenaar-red.) krijg? Haha, geen idee. Het is in ieder geval geen streven, maar wie weet…’

Familie voor alles

‘Ik ben een familie­mens pur sang, ik logeer nog elke maand bij mijn oma en ga door het vuur voor mijn moeder en zussen. Ik kom uit een gezin met sterke, mondige vrouwen die tegen een stootje kunnen. Pleister erop en door, dat niveau. We zijn het niet altijd met elkaar eens maar alles is bespreek­­baar. Dat is een enorm prettige en stevige basis, die ik koester. Vanuit daar kan ik met een gerust hart de wereld gaan ontdekken, er is altijd een vertrouwde, liefde­volle plek om naar terug te keren. Dat is onwijs fijn!’

No items found.
Dit artikel is te lezen in
15
Vorig artikel
volgend artikel

VRIENDEN VAN LEVEN! MAGAZINE

Sterrenheuvel
WordPress naar Webflow
Pronto
supercharge.studio
Bistrobar Indonesia
Avila Reizen